//= $monet ?>
Hvað í fjandanum laumaði þessi lúna dóttir í teið hans föður síns, einhvers konar örvandi efni? Hún vildi viljandi að hann færi í harðsperrur og gekk um húsið í nærbuxunum! Og hvert gat maðurinn farið þegar höfuð hans hafði þegar náð skotmarkinu. Enginn dill gat staðist þá freistingu.
Gaurinn er satt að segja heppinn, svo flottar stelpur með æðislegar fígúrur, gerðu fallega blástur með tveimur munnum. Gaurinn var ekki í skuldum og fokaði þeim með píkunni sinni. Af stynjum stúlknanna að dæma nutu þær ógleymanleg ánægju.